Akcje i apele

SKARPETA

Świetna akcja na rzecz chorych i potrzebujących zwierząt oraz wsparcie dla osób, które pomagają zwierzętom lub/i mają problemy zdrowotne ze swoimi zwierzakami. To taki swoisty bazarek, z którego dochód w całości przeznaczany jest na pomoc dla zwierząt  i ich opiekunów w trudnych dla nich chwilach.

Szczegóły akcji na blogu "Za moimi drzwiami"  tutaj>>>.

To na prawdę działa! A zasady są przejrzyste i uczciwe. Z tego co wiem, udało się do tej pory wspomóc już kilka osób a właściwie będących pod opieką tych osób zwierzaków. My również byliśmy beneficjentami "Skarpety" w czarnej godzinie.

Pragnę się odwdzięczyć i pomóc innym potrzebującym. Mam w głowie kilka pomysłów jak twórczo zaangażować się w "Skarpetę". Dam znać gdy to urzeczywistnię a póki co przygotowałem banerki promujące akcję. Wszystkie akcje opatrzone są smutnym, drastycznymi, działającymi na emocje obrazkami cierpiących zwierząt a ja chciałem troszkę inaczej. Zrobiłem banerki kolorowe i radosne bo pomaganie jest radosną sprawą, prawda?






CIASTECZKOWO

Plakacik dla Ateny i Olimpii i ich akcji "Ciasteczkowo" na rzecz Głogowskiego Stowarzyszenia na Rzecz Zwierząt "Amicus":





KAYRON

11 sierpnia 2014 r. zaginął ukochany kot naszej blogowej przyjaciółki. Kocur ma na imię Kayron. Ma 9 lat.

Jeśli go widziałeś - zadzwoń pod numer tel. 607 20 30 53. Czeka nagroda.

Więcej informacji o Kayronie i poszukiwaniach na blogu: zamoimidrzwiami.blogspot.com


Poniżej linki do banerków o różnych rozmiarach:




Przygotowałem różne apele/plakaty, które mam zamiar udostępniać gdzie się da w internecie, na portalach społecznościowych, forach tematycznych, itp. Nie wiem, może jestem naiwny, ale może ktoś kto to przeczyta, zastanowi się nad swym postępowaniem wobec naszych braci mniejszych...



Nie jestem śmieciem...
Nie porzucaj przyjaciela na wakacje...


Uważam, że problem porzucania zwierząt jest aktualny praktycznie przez cały rok, a nie tylko w wakacje. Ludzie pod wpływem chwili czy kaprysu kupują zwierzaka jako prezent gwiazdkowy czy komunijny - często ich los jest własnie taki, jak sprezentowanej zabawki, która już się znudziła... Smutną prawdą natomiast jest, że szczególnie w sezonie urlopowym wielu ludzi chcąc gdzieś wyjechać na dłużej staje przed dylematem, co począć ze swymi zwierzętami. Pozbywa się ich jak niechcianej i niepotrzebnej rzeczy, wyrzucając na ulicę, wywożąc gdzieś na odludzie, przywiązując do drzew, wyrzucając z samochodów lub po prostu zabijając. Bezbronne, niewinne zwierzę, które jeszcze przed chwilą było najlepszym przyjacielem, staje się śmieciem, którego trzeba się pozbyć....

Mógłbym tu wylać wiele gorzkich słów, piać z oburzenia, obrzucić niewybrednymi wyzwiskami te ludzkie kreatury, ale nie znajduję odpowiednio dobitnych słów. O sumieniu, rozumie czy miłosierdziu też pisał nie będę w czasach, gdy beztroscy rodzice potrafią zostawić swoje własne dziecko na lotnisku i odlecieć na wakacje... Pozostawiam więc do obejrzenia, może też jeśli chcecie wykorzystania i rozpowszechnienia, swoje plaKOTY...




Przy okazji nowego prezentuję dwa plakaty zrobione przez amyszkę, z zaprzyjaźnionego bloga "Art-kotki", które wpisują się idealnie w różne akcje na temat złego traktowania zwierząt. Plakaty są bardzo czytelne i świetnie nadają się do umieszczenia na stronie, blogu czy też na fb. Ja podpinam je do nowego działu "Akcje i apele".

Wiem, że ciężko dotrzeć do tych, których to przede wszystkim powinno zastanowić, ale może jak takie plakaty i akcje będą się często pojawiać w różnych miejscach - siłą rzeczy muszą gdzieś się tam opatrzeć - to i może podświadomość ludzików to zarejestruje i zakoduje. Amyszka zapowiedziała kolejne plakaty - ja również sukcesywnie będę umieszczał kolejne. Warto je upowszechniać, bo to temat nie jednorazowy, lecz niestety ciągle aktualny i smutno powszechny...

 



Zwierzę nie jest zabawką...


Każdego roku, tysiące bezdomnych zwierząt, umiera na ulicy lub w przepełnionych schroniskach. Porzucone, niechciane, niekochane. Wygłodzone, wyniszczone przez choroby, ofiary ataków innych zwierząt, wypadków drogowych, dręczone, okaleczane i zabijane przez zwyrodnialców, mogłyby przeżyć, gdyby znalazły ciepły, kochający dom.

Każdego roku też, w porywach chwili, wiele osób decyduje się na przygarnięcie kota lub psa i ofiarowanie go swemu dziecku na świąteczny prezent... Czyż rozkoszny kociaczek, nieporadny psiaczek, nie wygląda słodko jako prezent  pod choinką?

Każdego roku też, wiele z tych zwierząt, trafia znów do schroniska, na ulicę lub po prostu są zabijane...

Nie rób tego! Nie traktuj zwierzęcia jak zabawkę, która może się szybko twemu dziecku znudzić!

Pamiętaj, że przygarniasz bezbronną istotę, która ci zaufała, wierząc, że znalazła kochający dom.

Posiadanie zwierzęcia to przede wszystkim odpowiedzialność za jego życie, obowiązek dbania o jego zdrowie, potrzeby miłości i ciepła, a nie tylko okazjonalne “kici kici”...

Jeśli nie jesteś pewien swych możliwości utrzymania zwierzęcia, nie przygarniaj go. Kup dziecku pluszaka, klocki, wypasioną zabawkę, skarpety lub inną pierdołę. Najwyżej to one trafią na śmietnik, gdy się znudzą... Zwierzę nie musi cierpieć przez twój chwilowy kaprys! Kot czy pies to nie zabawka, to żywa, czująca istota!



Wybierz mądrze. Głosuj na zwierzolubnych.


Zbliżają się kolejne wybory. Biorący w nich udział kandydaci używając populistycznych haseł mamią wyborców,  składają obietnice i deklaracje bez pokrycia,  unurzani w hipokryzji kłamią i bez mrugnięcia okiem wciskają nam przedwyborczy kit. A my kupujemy te kłamstwa i przekonani o tym, że pójście na wybory to nasz patriotyczny obowiązek, oddajemy głos na jakąś kreaturę z plakatów i spotów wyborczych. Wierząc, że nasz głos coś znaczy i może coś zmienić oddajemy go nierozsądnie i czasem bezrefleksyjnie.



Głosujemy na tych, których znamy mimo, że nie sprawdzili się już jako burmistrzowie/prezydenci lub radni, a którzy czasem też są uwikłani w podejrzane działalności, skorumpowani, nieefektywni bo uważamy, że znane zło jest lepsze od nieznanego. Głosujemy też nie za kimś i jego programem ale przeciwko komuś kogo nie lubimy a bardzo często nasz wybór jest podyktowany… brakiem wyboru. Z masy miernot, kłamców i cwaniaków wybieramy tzw. mniejsze zło jakby nie rozumiejąc, że zło jest zawsze złem. Owszem, zdarzają się kandydaci prawi, uczciwi, nieskażeni, z pomysłami, doświadczeniem, mogący się pochwalić rzeczywistymi dokonaniami czy działalnością na rzecz społeczności lokalnej ale wadliwa ordynacja wyborcza stawia takie osoby na straconej pozycji. Co z tego, że zagłosujemy na takiego kandydata skoro znajduje się on np. na piątej pozycji na danej liście i wszystkie oddane na niego głosy trafiają do lidera, którym z reguły jest ten sam od lat burmistrz/prezydent/radny.

W ulotkach wyborczych znajdziemy przeważnie te same hasła co zwykle: walka z bezrobociem, pozyskiwanie inwestorów, rozwój tego, wspieranie tamtego, bla bla bla. To wszystko sprawy ważne ale przedstawione jako ogólniki bez wskazania realnego planu działania i możliwych rozwiązań, to kalki programów, które można w zasadzie przypisać do każdego kandydata bez względu na opcję polityczną. Ja dokonując wyboru kandydatów zaczynam od prześledzenia ich dotychczasowych dokonań oraz tego jakimi ludźmi się otaczają. A kampania polegająca u nas przeważnie na krytykowaniu swoich poprzedników lub dotychczasowe władze również mnie mierzi. Nie mów cwaniaku, że to lub tamto jest złe i że ty byś zrobił inaczej lub lepiej. Pokaż co zrobiłeś ty jako mieszkaniec i nie mów, że nie miałeś możliwości bo świat jest pełen wyzwań ale i ludzi, którzy te wyzwania podejmują, pomagają w ich realizacji, widzą coś więcej niż czubek własnego nosa.

Oczywiście w wyborach startują również ludzie nowi, siłą rzeczy nie mogący posiadać doświadczenia politycznego czy samorządowego, jak np. młodzi niezależni czy ci pochodzący z młodzieżówek partyjnych. Ale to też nie są przecież ludzie bez przeszłości. Dlatego chcę wiedzieć co zrobili dla społeczności lokalnej jako uczniowie, studenci, członkowie stowarzyszeń, grup zainteresowań, wreszcie jako po prostu mieszkańcy, czy wykazywali się jakąkolwiek działalnością i inicjatywą na swoim podwórku, osiedlu, dzielnicy, w szkole. Jak może coś obiecywać ten, który będąc np. członkiem rady osiedla na tym osiedlu nie zrobił do tej pory nic godnego odnotowania, jak mogę poprzeć tego, który mówi o kulturze, turystyce, gospodarce lub sprawach społecznych a który się na tym  nie zna, nigdy nie wsparł żadnej inicjatywy w tym temacie i nie brał udziału w żadnych działaniach podejmowanych choćby przez organizacje pozarządowe, stowarzyszenia, wolontariuszy czy pasjonatów. Mocni w słowach lecz nieskalani czynem!


Nie namawiam do bojkotu wyborów ale do oddania głosu mądrze po dokładnym przeanalizowaniu sylwetek kandydatów i ich programów. I tu chciałbym przejść do właściwej intencji mojego dzisiejszego wpisu. Jako, że miarą człowieka jest jego stosunek do zwierząt oczekiwałbym od kandydatów również planu i działań na rzecz naszych braci mniejszych. Nie wiem jak jest w waszych miejscowościach ale ja jakoś nie mogę sobie przypomnieć by ktokolwiek przez lata choć raz poruszył temat zwierząt w swym programie wyborczym. Z pewnością wśród kandydatów znajdują się zwierzolubni ale albo nie zauważają problemu ochrony bezdomnych zwierząt albo uważają, że zwierzaki nie przyniosą im głosów wyborców.


Ustawa o ochronie zwierząt z 21 sierpnia 1997 r., jej nowelizacja z 16 września 2011 r. oraz ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nakładają na samorządy pewne obowiązki w tym zakresie.

Niestety sama ustawa jak i jej nowelizacja jest niedoskonała a narzucone przez nie obowiązki samorządy przyjęły niechętnie co rzutuje na prawidłowość ich respektowania. O tym, że w zakresie ochrony zwierząt a zwłaszcza opieki nad zwierzętami bezdomnymi jest źle nie wynika tylko z moich obserwacji ale jest źródłem alarmujących sygnałów stowarzyszeń, prozwierzęcych organizacji pozarządowych, ludzi którym los niechcianych zwierząt nie jest obojętny a znajduje to też odzwierciedlenie w niepokojących raportach NIK.

Oto cytat ze strony Najwyżej Izby Kontroli:

„Zeszłoroczny raport NIK pokazał, jak bardzo ułomny w Polsce jest system opieki nad bezdomnymi zwierzętami. Wiele psów i kotów znika po odłowieniu przez hycli. Nikt nie jest w stanie powiedzieć, gdzie się podziały, bo brak skutecznego systemu identyfikacji zwierząt. Istniejące schroniska są przepełnione i umiera w nich co czwarty zwierzak. Aż w 86 proc. skontrolowanych przez NIK miejsc przetrzymywania psów i kotów nie zapewniono im właściwych warunków.

Odławianie zwierząt i tworzenie pseudoschronisk stało się dla niektórych intratnym biznesem. Wskazują na to zarówno doniesienia prasowe, jak i raporty organizacji pozarządowych. Samorządy płacą prywatnym firmom za opiekę nad bezdomnymi psami i kotami, ale - jak  wykazała NIK -  połowa ze skontrolowanych gmin w ogóle nie sprawdzała, co się działo z dostarczonymi do schroniska zwierzętami. Samorządy zainteresowane były głównie wyłapywaniem bezdomnych psów i kotów. Wydały na to 80 proc. wszystkich pieniędzy przeznaczonych na opiekę nad zwierzętami. W następstwie takiego postępowania ponad 60 proc. skontrolowanych gmin zlecało wyłapywanie psów i kotów „donikąd” (bez zapewnienia im miejsc w schroniskach, na które zabrakło pieniędzy). Przy braku znakowania (czipowania) psów otwierało to drogę do ich uśmiercania albo umieszczania w przepełnionych i nie zawsze zapewniających właściwe warunki schroniskach”.

Samorządy zostały zobowiązane do uchwalania każdego roku programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania ich bezdomności. W programie tym musi znaleźć się: zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt, opieka nad wolno żyjącymi kotami (w tym ich dokarmianie), odławianie bezdomnych zwierząt, obowiązkowa sterylizacja albo kastracja zwierząt w schroniskach dla zwierząt.

Przejrzałem programy różnych miejscowości z terenu całego kraju i przeanalizowałem jak one są realizowane. I wyszedł taki obraz:

Pieniądze w większości przeznaczane są na odławianie zwierząt i prowadzenie schronisk. Dokarmianie i sterylizacja jest w większości fikcją na papierze. Pieniądze w schroniskach idą w większości na utrzymanie schroniska tj. głównie na pensje.

Większość  samorządów nie zapewnia "opieki" nad zwierzętami (co nakazuje im ustawa), lecz jedynie "ochronę" przed nimi (takie zadanie nakłada ustawa o przestrzeganiu porządku i czystości w gminach) co oznacza jedynie odławianie zwierząt bez zapewnienia im miejsca w schroniskach i utylizację martwych zwierząt jako odpady komunalne.

Niektóre samorządy uznają z góry wszystkie bezdomne zwierzęta za "zagrożenie", korzystając z furtki prawnej: takie zwierzę nie musi mieć zapewnionego miejsca w schronisku. W praktyce oznacza to, że można je po odłowieniu zabić.

Obowiązek sterylizacji wykonuje się w niewielu schroniskach i to głównie zwierząt idących do adopcji. A przecież sterylizacja najlepiej i najtaniej zapobiega bezdomności psów i kotów.

Za samorządy wykonują pracę wolontariusze lub stowarzyszenia często przeganiani i wyszydzani zarówno przez mieszkańców danej miejscowości jak i urzędników.


Co proponuję? Idź na wybory i wybierz mądrze. Ale zanim zagłosujesz na jakiegoś kandydata przeprowadź małe rozpoznanie: 

Sprawdź czy twój kandydat jest “zwierzolubny”.

Dowiedz się co dany kandydat zrobił/robi lub zamierza zrobić na rzecz bezdomnych zwierząt.

Sprawdź jak w twojej gminie realizowany jest program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania ich bezdomności.

Sprawdź czy twój samorząd zapewnia bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt i dowiedz się jakie tam panują warunki.

Dowiedz się czy w twojej miejscowości oprócz odławiania, umieszczania bezdomnych zwierząt w schronisku i utylizacji martwych zwierząt prowadzi się rzeczywistą opiekę nad wolno żyjącymi zwierzętami (w tym ich dokarmianie, sterylizację, pomoc w zimnych miesiącach poprzez udostępnianie schronienia).

Sprawdź jak gospodaruje się pieniędzmi, które powinny być przeznaczane na rzecz bezdomnych zwierząt, jakie to są kwoty i czy większość z nich nie idzie wyłącznie na pensje “odławiaczy” zwierząt i pracowników schronisk.

Sprawdź czy samorząd prowadzi edukację lokalnej społeczność na temat szacunku dla zwierząt oraz problemu bezdomności.

Dowiedz się czy samorząd współpracuje z miłośnikami zwierząt, organizacjami i wolontariuszami pomagającymi bezdomnym i wolno żyjącym zwierzętom i czy takie osoby mogą liczyć na wsparcie

Dowiedz się jak służby reagują na przypadki złego traktowania zwierząt.


To nie wyczerpuje oczywiście wszystkich problemów ani nie podaje na tacy gotowych rozwiązań ale od czegoś trzeba zacząć aby móc pobudzić dyskusję nad tematami dotychczas zamiatanymi pod dywan, zaktywizować ludzi do działania a przede wszystkim uruchomić myślenie. 

Wybierzcie mądrze! Głosujcie na zwierzolubnych!

O to prosi Was Ojczymatka...

PS Nie startuję w wyborach, nie reprezentuję żadnej listy czy opcji i za nikim nie agituję.


Orkiestra Klubu Uroczych Zwierząt Sierżant Amisi

Grafiki przygotowane przeze mnie w związku ze "Spisem powszechnym zwierzolubnych" zorganizowanym przez Anię z bloga "Za moimi drzwiami"

Gdy Ania poprosiła mnie o zaprojektowanie czegoś okolicznościowego przyszedł mi do głowy trochę pokrętny pomysł, którego efektem jest plakat prezentowany poniżej. Jest to nawiązanie do "Orkiestry Klubu Samotnych Serc Sierżanta Pieprza" Beatlesów (w oryg.: Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band)... Sierżant Pieprz stał się Amisią, "samotne serca (lonely hearts)" przeszły w "urocze zwierzaki (lovely pets)" i tak powstała "Orkiestra Klubu Uroczych Zwierząt Sierżant Amisi" (Sgt. Amisia Lovely Pets Club Band)"...


Przypomnę tylko, że logo spisu powszechnego również jest mojego autorstwa i jest mi bardzo miło, że widnieje na tak wielu blogach:






6 komentarzy:

  1. bardzo gorąco pozdrawiam właścicieli Mefisto i Morfeusza.Jestem fanką kotów.13 listopada 2012r,odeszła moja najukochańszakoteczka Nikita.Miała 16 lat i 7 miesięcy.Chorowała na przewlekłą niewydolność nerek.Od chwili zauważenia pierwszych objawów leczyłam ją ponad rok .Niebawem będzie rok od Jej odejđcia a ja ciagle placye

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Witaj. Dziękujemy za pozdrowienia. Bardzo nam przykro z powodu straty Twej Nikity. Nie wiem czy wiesz ale nasz pierwszy kocur Baldrick również cierpiał na PNN. To straszna i nieuleczalna choroba. Przeraża mnie to, że jest coraz powszechniejsza u kotów. Wystarczy spojrzeć na mój wpis o o chorobie śmierci Baldricka:

      http://baldricksclaw.blogspot.com/2011/11/koci-zabojca-przewleka-niewydolnosc.html

      To niestety najpopularniejszy wpis na moim blogu, pod którym co chwilę pojawiają się smutne komentarze od tych opiekunów, którzy stracili swoje koty lub właśnie zmagają się z chorobą.

      Nie mogę Cię pocieszyć, bo sam już drugi rok noszę ból w sobie po stracie Baldricka. To co mogę zrobić to dawać codziennie miłość i odpowiedzialną opiekę pozostałej dwójce kocurów. Trzymaj się.

      Usuń
    2. przygarnęłam malutką koteczkę ,która błąkała się pod samochodami w zakładzie wulkanizacyjnym,myślę że tak jak w wierszu ,który jest moim wsparciem po stracie Nikuni,wróciła do mnie w innym futerku .13 listopada będzie rok od odejscia Nikuni l nie ma dnia bym jej nie wspominała ,była kotem wyjątkowym,mądra,grzeczna ,czysta. Tym bardziej żal,że byłyśmy razem przez 16 lat i 9 miesięcy. Jeszcze raz gorąco pozdrawiam ,życzę by Mefisto i Morfeusz dobrze się chowały a przede wszystkim by zdrowie im dopisywało.

      Usuń
    3. To piękny wiersz, którego słowa zawsze przemykają przez moją głowę, gdy widzę bezdomnego kota. Zawsze wtedy też szybciej bije mi serce gdyż spodziewam się, że kiedyś znajdę w nim wcielenie Baldricka. Teraz całą swą miłość przelałem na Mefisto i Morfeusza. Oba M&M'sy bardzo dużo wycierpiały, długo je leczyłem po schronisku - szczególnie biedny Mefisto już niemal jedną łapką był po drugiej stronie. Odpukać, po miesiącach leczenia, tryskają zdrowiem. Mam nadzieję, że tak będzie już zawsze. Wiem, że przygarnięta kotka nie zastąpi Nikuni ale wierzę, że pokochasz ją równie mocno i życzę wielu wspólnych i szczęśliwych lat razem

      Usuń
  2. Mieszkam na wsi i tutaj problem porzuconych kotów,bądz podrzucanych jest notoryczny.Na wsiach jest mało popularny czynnik sterylizacji kotek .Ma gospodarz kotkę ,która może mieć rocznie 4 mioty.Przypuśćmy ,że każdy miot ma średnio 4 koteczki,w tym są 2 młode kotki ,które po roku znowu rodziłyby młode. Więc co trzeba zrobić/podrzucić komuś lub wywieżć gdzieś,bo kot da sobie radę.Itak mamy póżniej błąkające się małe kotki potrącone lub zabite przez samochody na które nikt nie zwraca uwagi bo to tylko kot,przecież to tylko zwierzę.I tak mam na utrzymaniu naście takich podrzuconych,niechcianych,niekochanych przez nikogo kotów ,które z mojej emerytury karmię,leczę,sterylizuję ,kastruję.żeby utrzymać tę gromadkę robię kartki okolicznościowe,haftuję,szydełkuję,pilnuję dzieci.Zadnego z tych kotów nie oddałabym nikomu na poniewierkę.Każdy z nich ma jakąś przykrą historię.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Piszesz prawdę - ja mam podobny obraz stosunku ludzi na wsi do zwierząt. Bardziej dba się o zwierzęta hodowlana, takie które dają mleko, jaja lub mięso.

      Koty i psy natomiast bardzo często na wsi traktowane są bardzo źle. Psy uwiązane na krótkich łańcuchach w nieocieplanych budach, żyjące wśród swoich odchodów, karmione byle czym. Koty natomiast postrzega się jako samowystarczalne a opieką weterynaryjną czy sterylizacją nikt nie zawraca sobie głowy.

      Ale powiem Ci, że to nie jest tylko wiejska przypadłość. Niedaleko mnie mieszka kobieta, która uważa się za wielką miłośniczkę kotów. Przygarnia bezdomne koty, nigdy z nimi nie była u weterynarza, nie są sterylizowane, tak naprawdę zabiera je do domu tylko na noc a całymi dniami i tak błąkają się po okolicy. Raz widzieliśmy jak sobie rajdała z sąsiadką na balkonie - obok niej był malutki, kilkumiesięczny kotek. Kotek ten nagle spadł z tego balkonu. Zaczęliśmy krzyczeć do niej a ona tylko wzruszyła ramionami, że nic mu nie będzie bo i tak spada na cztery łapy. Przynajmniej kilka razy w roku tuż pod jej domem znajdujemy przejechanego przez samochód kota. Ta pani niby wielce rozpacza za nimi ale nadal postępuje tak samo. To nie jest miłość do zwierząt. Niektórzy nigdy nie powinni mieć zwierząt. Smutne to prawda?

      Usuń